Awww, how cute, they're working together... Group Hug!!!

Addendum: A little late on my part, but here is HAK's official statement on the court cases being brought up against not only Haykakan Zhamanak (Armenian Times) and Zhamanak, but Aravot as well.

Addendum2: Late again, but here's a Hetq article on the issue: MP Oligarchs take aim at Haykakan Zhamanak

I couldn't pass up this article from the Armenian Times (Haykakan Zhamanak), via Google Translate, with some quick/rough editing:

Trial of the Oligarch's Case
Monday at 15:00 pm, at the Center and Nork-Marash districts Court of First Instance (near the Tbilisi highway, near the Lamp Factory), Judge Marine Petrosyan is scheduled to preside over the resumption of the lawsuit against the publisher of Armenian Times (Haykakan Zhamanak) newspaper, "Dareskizb Ltd." The suit is brought forward by MP-tycoons Samvel Alexanyan (Lfik Samo), Levon Sargsyan (Alraghatsy Lyovik) and Ruben Hayrapetyan (Nemets Rubo). The oligarchs demand that "HZH" pay 7.5 million drams, basically 2.5 million to each of them.

Օլիգարխների գործով դատը` երկուշաբթի
Երկուշաբթի ժամը 15.00-ին Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում (Թբիլիսյան խճուղու նստավայրում, Լամպերի գործարանի հարեւանությամբ) դատավոր Կարինե Պետրոսյանի նախագահությամբ պետք է վերսկսվի «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի հրատարակիչ «Դարեսկիզբ» ՍՊԸ-ի դեմ պատգամավոր-օլիգարխներ Սամվել Ալեքսանյանի (Լֆիկ Սամո), Լեւոն Սարգսյանի (Ալրաղացի Լյովիկ) եւ Ռուբեն Հայրապետյանի (Նեմեց Ռուբո) ներկայացրած հայցի քննարկումը: Օլիգարխները դատավորից պահանջել են «ՀԺ»-ից իրենց օգտին բռնագանձել յոթուկես միլիոն դրամ` յուրաքանչյուրին երկուսուկեսական միլիոն:

Really, this is just a way to try to take HZH down. Too bad the oligarch's can't but this much cooperation and effort into actually creating something good, rather trying to destroy something good.

[My apologies to the koalas, who, to my knowledge, have not done anything to deserve being compared to oligarchs, and are without doubt, much cuter]

P.S. I noticed after posting the picture that there seems to be a fourth Koala hiding his face, with only his/her butt showing, in the back. I will leave who that could be to our collective imaginations ;)

DollarArmen is now EuroArmen! But Where are the Euros??

Haykakan Zhamanak published an article a day or so ago about the 1 million Euro grant that Armenia's Ombudsman's office received... luckily Epress did a great summary and translation of the article, here it is [the emphasis is mine]:

In 2009, the Office of the Human Rights Defender of the Republic of Armenia received a grant of 1 million euros for the protection of human and citizens’ rights, reports local Armenian daily Haykakan Jamanak (“Armenian Times”).

In response to a question by a Haykakan Jamanak correspondent as to how that money was spent, RA Human Rights Defender Armen Harutyuyan’s press spokesperson Dzovinar Khachatryan yesterday conveyed her boss’ response:

“The Office of the Human Rights Defender received a grant of this amount neither in 2009 nor in 2010.”

The local daily writes that it had at its disposal a report titled “Eastern Promises: Supporting Civil Society in the Eastern Partnership Countries” published in 2010 by the EU–sponsored The Institute of Public Affairs, where it clearly shows that in 2009, the European Union granted Armenia’s Human Rights Defender Office 1 million euros, and that these funds were earmarked “for the protection of human and citizens’ rights” (see chart detail below).

Haykakan Jamanak reports that Harutyunyan outright lied, saying that his office received no such funds.

“And this isn’t simply a lie, but a deceitful lie, because a new question would arise from an opposite response, what specific programs have been carried out in Armenia ‘for the protection of human and citizens’ rights,’ and how many euros were spent on which program. And generally a question would arise, that due to the one million euros provided by the EU, by how many degrees has the level of ‘protection’ of RA citizens’ ‘rights’ increased.

“But since Armen Harutyunyan denies receiving that money, it remains only to respond that an ombudsman such as Armen Harutyunyan is very suitable for a country such as Armenia. A country where there are political prisoners for three years already, where violated are such basic human rights as the right to freedom of assembly, freedom of speech, the right to movement, the right to a fair trial, and we’re not even talking about torture leading to the deaths of those in police custody. And there’s an ombudsman who for five years already suppresses the noted issues and, basically, receives millions from the Europes [of the world] for that,” writes Haykakan Jamanak.

Note the document published by Haykakan Jamanak in its issue today is available online on page 23 of the 28-page PDF available for download at:

http://www.pasos.org/www-pasosmembers-org/publications/eastern-promises-supporting-civil-society-in-the-eastern-partnership-countries

And it's true. The document is real, the link works. So is the fact that Armen Harutyunyan (now EuroArmen) is leaving Armenia, for a job with the UN Commissioner for Human Rights in Central Asia.

Here's a snapshot of the document:


But where are those 1 million Euros?

By the way, nice suit.

Soldier, Don't Forget to Call Your Mother

"Soldier, don't forget to call your mother" taken on April 9, 2008. That day was the 40th and final day of the karasunk (40 days of mourning) of the victims of March 1. Coincidentally, it was also the day Serge Sargsyan was inaugurated president of Armenia. The rest of the photo, I think, speaks for itself.

March 1 has not been forgotten. It will never be forgotten. Many stories have been told, and many have to be told of what truly happened and what people saw and heard and felt during those incredible days.

This photo was recently published on Facebook by German Avakyan, a photographer from Armenia who took a number of incredible photos during those days, and takes incredible photos in general. I have republished here with his permission. For those interested, his website is hermanavakian.com

After over two months...

From Epress (Eng, Arm):

Yesterday, local daily Haykakan Jamanak received an envelope from its chief editor, imprisoned journalist Nikol Pashinyan. This is the first package that the editorial office has received from Pashinyan since Nov. 13, 2010. Recall that after Pashinyan was moved to Artik penitentiary, the newspaper stopped receiving his articles. On numerous occasions, Pashinyan said he wrote daily and submitted his articles to prison staff, but only the last, which was submitted to prison administration on Jan. 9 in the presence of Artur Sakunts, head of a citizens’ group monitoring prisons in Armenia, reached its destination.

The article, written on Dec. 23, 2010, appears, in part, below:

“Fear has overtaken me, a terrible fear. I am afraid to disappoint… Snippets from online conversations reach me, in which users express their opinions about me. They are many, diverse, from wholly negative to wholeheartedly positive. My fear is before the latter group, those, to put it mildly, say positive things about me. To put it mildly. There are opinions that long ago crossed the limits of average positive [comments].”

Pashinyan goes on to quote one Facebook user, who apparently said: “Remembering him, I believe in morality, will, honesty; remembering him, I try not to betray myself.” Pashinyan says that though it’s nice to hear such comments aimed at him, it is also caused him to be afraid:

“From the moment that I picked up a pen for the first time and wrote a story, I proved to myself, that I am now a public figure, and I wanted, very much wanted, to be flawless. Flawless in honesty, flawless in morality, flawless in righteousness, flawless with my aims… I won’t say that I’ve subverted this work, but flaws, as you know, have come up.

“Honest, faultless, righteous, moral, unselfish: when I come across such words to describe me, even in minor cases, I regret that I could not be perfect, and never will I be able to.

“Next, I fear that the use of such words, epithets, are proof that the person in question, the author, that one person, that +1, the single satellite, has searched for something important to him and found it in my actions. He is inspired by me, proud, amazed, and receives a small, but important positive charge from that, perhaps becoming a participant in the struggle for a Free and Happy Armenia and does so thinking that I, Nikol Pashinyan, am honest, righteous, moral, unselfish. And here is where the fear arises.

“And what would happen to that man if one day he finds out that that same Nikol Pashinyan in this or that year at this or that place made a dishonest step toward such and such a person.

[...]

“I have wished, always wished, to be flawless because I have understood that I am accountable before others, for others… Life, lifestyle, the race, competition, and sometimes hopelessness brought about those flaws. There were wrong and suspicious deeds.

“A fear has overtaken me. I am afraid to disappoint.

“P.S. I am also afraid of you misinterpreting what I wrote. Don’t misunderstand. And don’t be afraid. I won’t disappoint.”

Երեկ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի խմբագրությունը ծրար է ստացել օրաթերթի գլխավոր խմբագիր, քաղբանտարկյալ Նիկոլ Փաշինյանից: Սա առաջին ծրարն է, որը խմբագրությունը ստացել է նախորդ տարվա նոյեմբերի 13-ից: Հիշեցնենք, որ «Արթիկ» ՔԿՀ տեղափոխվելուց հետո Նիկոլ Փաշինյանի հոդվածները օրաթերթը չէր ստանում: Փաշինյանը բազմիցս հայտնել էր, որ այս ընթացքում նա ամեն օր հոդված է գրել և ծրար փոխանցել ՔԿՀ վարչակազմին, սակայն միայն վերջինը, որը հունվարի 9-ին ՔԿՀ վարչակազմին է փոխանցվել ՔԿՀ-ներում դիտորդական առաքելություն իրականացվող հասարակական խմբի ղեկավար Արթուր Սաքունցի ներկայությամբ, տեղ է հասել:

Հոդվածը, որը գրվել է 2010 թվականի դեկտեմբերի 23-ին ներկայացնում ենք ամբողջությամբ.

«Վախ է մտել մեջս, ահավոր մի վախ: Վախենում եմ հիասթափեցնել…
Ինձ պատառիկներ են հասնում ինտերնետային քննարկումներից, որոնց մասնակիցները կարծիքներ են արտահայտում իմ մասին: Դրանք բազմազան են, բազմաշերտ` ի սրտե բացասականից մինչև ի սրտե դրական: Վախս, ահա այս վերջին խմբում գտնվող մարդկանց առջև է, ովքեր, մեղմ ասած` դրական կարծիքներ են արտահայտում իմ մասին: Մեղմ ասած: Կան կարծիքներ, որոնք վաղուց են հատել սովորական դրականի սահմանագիծը:

Facebook սոցիալական ցանցում, օրինակ, մի այցելու իմ մասին թողել է հետևյալ գրությունը.«Իրեն հիշելով` ես հավատում եմ բարոյականությանը, կամքին, ազնվությանը, իրեն հիշելով` փորձում եմ չդավաճանել ինքս ինձ»:
Ի՞նչն է ուրեմն վախեցնում ինձ. մի՞թե հաճելի չէ սեփական անձի մասին այսպիսի թեկուզ մեկ կարծիք լսել: Հաճելի է, բայց նաև` վախենալու…

Այն պահից, երբ առաջին անգամ գրիչ եմ վերցրել և հոդված գրել` ինքս ինձ հաշիվ եմ տվել, որ հրապարակային դեմք եմ այլևս և ցանկացել եմ, շատ եմ ցանկացել լինել անբիծ: Անբիծ ազնվությամբ, անբիծ բարոյականությամբ, անբիծ արդարությամբ, անբիծ նպատակներով: Քավ լիցի, չեմ ասի, թե տապալել եմ այդ գործը, բայց բծեր, ինչպես հասկանում եք, առաջացել են: Կյանքը, կենցաղը, մրցավազքը, մրցակցությունը, երբեմն` անելանելիությունը առաջացրել են այդ բծերը: Եղել են սխալ և կասկածելի արարքներ:

Ազնիվ, անբիծ, արդար, բարոյական, անշահախնդիր. ինձ բնորոշելու համար այսպիսի բառերի օգտագործման թեկուզ աննշան դեպքերի հանդիպելիս ես ափսոսում եմ, որ չեմ կարողացել կատարյալ լինել և երբեք էլ չեմ կարողանա:

Հաջորդ պահին վախենում եմ, որովհետև նման բառերի, մակդիրների օգտագործումը ապացույցն է, որ տվյալ անձը, գրության հեղինակը, այդ մեկ հոգին,1+ այդ միակ, եզակի հետևորդը իր համար կարևոր ինչ-որ բան է փնտրել և գտել իմ գործունեության մեջ: Նա ոգևորվում է ինձանով, հպարտանում, հիանում և դրանից մի չնչին, բայց կարևոր դրական լիցք է ստանում, գուցե և դառնում Ազատ և Երջանիկ Հայաստանի համար մղվող պայքարի հետևորդ և դա անում է` մտածելով որ ես` Նիկոլ Փաշինյանս, ազնիվ եմ, արդար, բարոյական, անշահախնդիր: Ահա այստեղ է, որ վեր է հառնում վախը:

Իսկ ինչ կլինի այդ մարդու հետ, եթե նա մի օր իմանա, որ այդ նույն Նիկոլ Փաշինյանն այսինչ տարվա այսինչ վայրում անազնիվ մի քայլ է արել այսինչի նկատմամբ:
Կամ` անարդար է վարվել այսինչի հետ:
Կամ` բարոյապես կասկածելի ինչ-որ արարք է թույլ տվել:
Կամ` շահախնդրություն է ցուցաբերել այսինչ հարցում:
Կամ` կամ, կամ, կամ…

Ցանկացել եմ, միշտ ցանկացել եմ անբիծ լինել, որովհետև հասկացել եմ, որ պատասխանատու եմ մարդկանց առջև, մարդկանց համար: Չեմ ասի, թե տապալել եմ այդ գործը, բայց` հասկանո՞ւմ եք, բծերից խուսափել չի հաջողվել: Կյանքը, կենցաղը, մրցավազքը, մրցակցությունը, երբեմն` անելանելիությունը առաջացրել են այդ բծերը: Եղել են սխալ և կասկածելի արարքներ:

Վախ է մտել մեջս, ահավոր մի վախ: Վախենում եմ հիասթափեցնել:

Հ.Գ. Նաև վախենում եմ գրածս սխալ հասկանաք: Սխալ չհասկանաք: Ու չվախենաք: Չեմ հիասթափեցնի»:

Provide the Caption!

Here are some of my favorite pictures - I've provided some simple suggestions for the captions, feel free to provide your own in English or Armenian!


"You want me to do what??!"












"Please, Serge, Puleeezzzz...just one or two more ministerial positions...."
"And what will you do for me...?"
"Anything you want, Serge, name it..."

From a comment: "Please, I beg you , don't dethrone me, Mr. President"
"Give me one good reason!"
"I'll let the world know who you really are!"












"Who needs democracy, human rights, and sound policies?
My music will save Armenia... And the world!"







"Don't make me say it a second time. Just sit your a** right there and be a good little boy."

Certain Things are Self-Evident: On Waiting and Memories...

On Waiting:
My condolences to the family of Taron Yengibaryan, who passed on Jan 10 after over a week of unconsciousness and a broken skull after jumping out of a second story window. The then-Colonel Karapetyan is reported to have shot at him and his friend (still hospitalized) as they tried to drive away, and in his office, thus causing them to fear for their lives and jump out the window. Karapetyan has been booted out of the Military, and is arrested and charged with hooliganism. I'm WAITING for a murder/manslaughter charge...

On Memories:
Pictures are worth a thousands words, they say. Certain pictures evoke memories and other pictures in my memory, and possibly in the collective memory of many. Here are a few which are in my 'special' collection. They fit together so well, don't they?












[Note: they are in particular order whatsoever. I did not take any of these, they are all accessible on the web - credit is due to those individuals and media sources which made them available]

New Year's Present, Armenian Banditocracy Style: A Broken Skull, Unconsciousness and Under Investigation for Hooliganism

It seems that in Ijevan, New Years was 'celebrated' in a way that perhaps was the most appropriate, unfortunately, for Armenia these days. Apparently two young men from a nearby vlllage, Taron Yengibaryan and Ashot Ulikhanyan, went to visit their friend serving at the military station in Ijevan late December 31, 2010. According to Yengibaryan's grandfather, Colonel Sergei Karapetyan confronted them, and an argument ensued (perhaps more?). Karapetyan verbally abused them, and fired shots at their car when they tried to drive away. He then apparently had them taken to his office, where he continued to fire shots at the walls.

Fearing for their lives, they jumped out of the second story windows. The other youth, Ulikhanyan presumably, has a broken leg. Yangibaryan has a fracture skull, and has been unconscious for the past week in the Intensive Care Unit at Yerevan's Grigor Lusavorich Medical Center. Karapetyan was apparently injured as well.

It seems quite unclear to me what actually happened, how things got to where they did. Perhaps what has been reported so far is the full and accurate story, perhaps there is more, There usually is more to the story, An investigation is pending, and a Defense Ministry spokesman has warned against early 'biased interpretations.'

I agree that a full, unbiased investigation is needed (though they are an endangered if not extinct species in Armenia for the past many years), and that we shouldnt jump to conclusions. But I can't think of much that would justify two youths being so badly injured, perhaps lethally in one case. The story would have to get turned on its head completely in numerous ways for me to think that perhaps there was some element of self defense or justifiability.

To top it all off, the youths are being investigated for hooliganism.

Happy New Year, Courtesy of Armenia's Banditocracy.

RFE/RL articles (English, Armenian)

Just about where it stands now...

The first Տեսակետների խաչմերուկ of the year on Azatutyun was a discussion about the PACE resolutions of 2008 and 2009, and to what extent they have been fulfilled.
Arman Grigorgyan, HAK's representative to PACE, just about sums it up. How David Harutyunyan, the head of the official delegation to PACE, even believes some of what he says is beyond me.